OPEL in : The Happiest Opel Family in Thailand
Opel in Talks => Off Topic => Topic started by: bassoat on 24 Nov 2010, 10:07
-
ตอนนี้อยากเปลี่ยนงานอีกแล้วครับ ไม่ใช่งานไม่ดีนะครับ งานงั้นๆ เงินงั้นๆ แต่เริ่มเบื่อหน่ายกับชีวิตในตอนนี้ซะแล้วซี.........
ใครมีข้อคิดดีๆ ช่วยโฟสกระตุ้นพลังงานให้ผมหน่อยครับ
ตอนนี้เหมือนเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อยังไงไม่รู้ครับ
หาตัวเองไม่เจอสักทีว่าชาตินี้จะทำอะไรดี
ตอนนี้อายุก็จะเข้าไป 26 ขวบแล้ว ยังไม่มีอะไรเลยนอกจากเจ้าซ่าคู่ใจ 1 คันที่แลกด้วยเงินเก็บที่หามาได้
:สำนึก: เศร้า.............. มาก :วิญญาณ:
-
26 ยังเป็นช่วงหาประสพการณ์นะ ถ้าเป็นต้น ไม่ใช่ว่าไม่ทำงานนะ แต่ว่า ทำเอามันส์ ในสิ่งที่อยากทำ...
ถ้าจะให้ดี เมื่อยก็พักครับ... สักแปบนึงแล้วกลับมาไฟจะแรงขึ้น... :)
-
พักแปปนึง แบบลางาน 1-2 วันหรือครับ
ถ้าแบบนั้นลองแล้วครับ แต่มันไม่ช่วยเลยครับ..............
ตอนนี้อยากหยุดงานสัก 1-2 เดือน แล้วกลับมาทำใหม่ แต่เขาคงไม่ให้ลาหยุดหรอกครับ เขาคงให้ลาออกไปเลย เหอะๆ
:สำนึก:
-
(http://image.konmun.com/images/54514T301109_10C.gif)
(http://image.konmun.com/images/82742T031209_06C.gif)
“การทำงาน คือการพักผ่อน” ท่านปัญญา นันทภิกขุ เคยกล่าวไว้
"จงมองไปข้างหน้า เพื่อก่อความหวัง
จงมองไปข้างหลัง เพื่อแก้ความผิด
ถ้าไม่มีความหวัง ก็เหมือนคนสิ้นคิด
ถ้าไม่มีความผิด ก็เหมือนไม่ใช่คน."....นโปเลียน
-
ผมชอบให้กำลังใจตัวเองด้วย ประโยคนี้ครับ " เราทำสำเร็จ แน่นอน.."
-
ต้องดูว่าปัญหามันเกิดจากอะไรครับ..
ลองเล่ามาจิ :)
ถ้ายังไงลอง หาอะไรทำเพื่อผ่อนคลายที่มันไม่ใช่การกินเหล้าดูหนังฟังเพลงฮะ
-
ปกติทำงานไรอยู่ครับ ขอถามก่อนผผมขึ้นจะช่วยคิดนะครับ
ถ้าตัวผมนะ การงาน-การชีวิต เพราะในชีวิตคนเรา ทำงานมากกว่าทุกสิ่งอยู่แล้ว ฉะนั้นถ้าทำในสิ่งที่ชอบ ก็จะอยากทำและ สนใจศึกษา ในที่สุดก็ทำได้ดีไปเองครับ
พูดง่ายๆ ถ้าเล่นให้เป็น มันก็สนุกทุกๆอย่างและครับ มันต้องรู้ก่อนว่า ทำแบบไหน จะได้แบบไหน ทีนี่ก็จะสนุกไปเอง ถ้าทำดี ก็มีคนยอมรับ
แต่คน 1 คนก็มี หลายๆอย่างในชีวิต ถ้าไม่ทำให้ชีวิตสมดุล สุดท้ายก็พังหมดอยู่ดีครับ ผมว่ามันต้อง เหวี่ยงไปเท่าๆกันนะครับ
1.ครอบครัว
2.งาน
3.เพื่อน
ประมาณนี้นะครับ แต่ริงๆ ทำได้แบบไหน ก็ได้แบบนั้นนะครับ
-----------------------------------------
งานที่มีความสุขเรื่อง1 งานที่ทำเอารวย1 แต่จะให้ดี มันต้องพอเพียงครับ ง่ายๆใช้ได้จริงๆ
เอาง่ายๆคุณไม่ชอบอะไรก็อย่าทำแบบนั้นกับคนอื่นครับ หลักเดียวกันเลย
-
อาการนี้เคยเป็น ;D ข้อห้าม 3 อย่างที่เราต้องหลีกเลี่ยงความเบื่อคือ
1.เบื่องาน
2.เบื่อแฟน
3.เบื่อชีวิต
3 สิ่งนี้จะทำให้ชีวิต พัง ;D ถ้าเบื่องาน ลองเอาวิธีที่พี่เคยใช้ดูซิ
เวลาที่เราเบื่องานก็ลองหันหน้าเข้าหางานแล้วบ้าไปกะมัน แบบชนแหลกไปเลย 8) 8) 8) (แบบนี้พี่เคยมาแล้ว แต่เหนื่อย เมื่อเสร็จแล้วลางานไปพักซักอาทิตย์นึงเลย ;D)
กับอีกอย่าง หาวิธี ให้เรามีความสุขที่ได้ทำงาน (อันนี้ได้ผลที่สุด)
-
ฝากถึงหนุ่ม 26 ที่กำลังค้น หาคำตอบให้ชีวิต คงไม่ผิด คิดเปลี่ยนงาน เพราะหน่ายแหนง
คำครหา เหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ น่าเคลือบแคลง คนหรือฟ้าจะแกล้ง ให้ค้นหา คุณค่าคน
ลองนึกย้อน กลับไปดู งานประจำที่คุณว่า มันวกเวียนหนักหนา เกินไขว่คว้าหาเหตุผล
เช้ายันค่ำอยู่อย่างนั้น เข้าใจว่า อาจเหลือทน แต่ใยดั้นด้น กลับตั้งคำถาม ที่ห่างใจ
คงได้ยิน “คุณค่าคนอยู่ที่ผลของงาน” ใช่หรือไม่ อย่างนั้นไซร้ ใช่ปัญหาอยู่ที่งาน คิดบ้างไหม
เพราะเมื่อคุณทุ่ม ทั้งใจกาย เทให้ลงไป แล้วเหตุไฉน จึงไร้คุณค่า หรือคิดไปเอง
-
ตอบถึงพี่ ร่ายคำกลอน ข้างบนนี้
ตัวผมนี่ เข้าใจดี ถึงเหตุผล
ไม่ใช่ว่า มีปัญหา เรื่องงานตน
แต่ตัวคน คือปัญหา น่าเศร้าใจ
คนคนนั้น ก็ไม่ใช่ ใครที่ไหน
อยู่ไม่ใกล้ และไม่ไกล นั่งพิมพ์อยู่
อย่างที่บอก เงินก็ดี เงินพอได้
แต่แล้วไง ไม่มีสุข กับงานเลย
ขอบคุณครับ
-
หากจะถาม “งานคือเงินคือชีวิต” จริงหรือไม่ ขึ้นอยู่ว่าใคร จะเป็นคนใช้ นิยามนั่น
เงินอาจคือ สิ่งจำเป็นของชีวิต ในทุกวัน แต่คุณค่าคนนั้น ใช่ซื้อหา ด้วยเงินทอง
อยากฝากน้อง ให้คิดถึง “ปัจจุบันขณะ” เป็นพันธะ ต้อง full-filled ไว้ ไม่ให้พร่อง
อีกบทบาท และหน้าที่เป็นเช่นไร ให้ไตร่ตรอง ด้วยมือสอง อีกหนึ่งหัวใจ ไม่จำนน
ขอยกคำ ท่านพุทธทาส มาบอกต่อ “กิน-กาม-เกียรติ” ยกเป็นข้อ คิดให้ไม่สับสน
ค่อย ๆ ลด 3 ตัวนั่น ย่อมบันดาลดล เกิดมรรคผล พบคำตอบ ชีวิตเอย
-
เหมือนกลับมานั่งเรียนกลอนสมัยประถมเลยครับ รึว่าอ่านใบเซียมซีเนีย :) :) :)
-
ผมคิดอยู่ตลอดเลยครับว่าเงินไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต ทุกวันนี้ผมยังอยากกลับไปดำเนินฯปลูกผักทำไร่ทำสวนเล็กๆแค่พอมีพอกินครับ แต่ด้วยหนี้สินก็ต้องก้มหน้าทำงานหาเงินใช้หนี้ครับ โชคดีที่อาชีพที่ทำอยู่เป็นอาชีพที่ชอบจริงๆเลยไม่คิดมากครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ :-*
-
ตอนนี้ผมหนี้ไม่มี ไม่มีภาระอะไร(จะว่าแบบนั้นก็ไม่ถูก เพราะ ยังมีครอบครัว หมายถึง แม่ และน้อง) อยู่ตัวคนเดียว
แต่ยอมรับตรงนี้เลย ว่า หา ตัว เอง ไม่ เจอ ครับ
เลยไม่รู้จะทำอะไรดี
-
8) งั้นคำตอบง่ายมาก หาให้เจอครับ ใจคุณ ตัวคุณ ไม่มีใคร รู้ดีเท่าคุณ เช่น กันครับ
ขอให้โชคดีเหอะๆ ดีพอ และ พอดี มันเป็นเรื่องเดียวกันครับ
พยามหาว่าเรา ไม่ใช่ ใครเน้อ . . . เหอะ
-
ถ้าปัญหาคือตัวคนนั้น มันทั้งหนักและเศร้านัก จะมัวหยุดพัก ร่ำสุรา คงไม่ไหว
เอ้า! ช่วยกันวิเคราะห์ว่า แท้จริงแล้วคือสิ่งใด อยากช่วยให้ น้องพ้นทุกข์ ด้วยหวังดี
อันความทุกข์ ตามหลักธรรมที่ท่านว่า อยู่ที่ล้าหรือขาด “ศรัทธา” เพราะหน่ายหนี
ศรัทธานั้นคือเชื่อใน “ความถูกต้องและความดี” เป็นพื้นฐานที่ จะพบมีใน “สาธุชน”
ยินดีด้วย (เอาใจช่วย) ว่าน้องมา ถูกทางแล้ว ทั้งกล้าแกล้ว มุ่งหาคำตอบ ด้วยเหตุผล
อีก “กัลยาณมิตร” นั้น ย่อมช่วยให้ พ้นทุกข์ตรม ไม่ระทม ผ่านคืนวัน พบทางไป
-
:D ได้ข้อคิดดีมากๆเลยค่ะ นู๋ก็เบื่อเบื่อทุกอย่างโดยเฉพาะความอ่อนแอ และงี่เง่าของตัวเอง มีอะไรที่คิดอยากทำตั้งมากมาย แต่กลัวการเปลี่ยนแปลง หาตัวเองไม่เจอเหมือนกันค่ะ (รู้แต่ว่าชอบสีชมพู 8)) กะลังมองหาหาตัวเองอยู่เหมือนกัน ขอบคุณที่มีกระทู้นี้
-
i u set your mind free, baby. . . .
someday จะ understand นะจ๊ะ
ไปฟังเพลงของ bodyslam ซิ "ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน"
-
นูJๆ ทั้งหลาย ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ให้ประสบการณ์สอนเอง ว่าชอบอะไร อยู่ตรงไหนแล้วมีความสุข ตอนนี้อาจจะยังไม่รู้หรอกว่าฉันคือใคร
ตอนนี้นู๋น่าจะไม่เจอความทุกข์เลย เลยไม่รู้ว่าที่เป็นอยู่น่ะดีกว่าคนอื่นเค้าแค่ไหนแล้ว
แนะนำให้ไปลองใช้ชีวิตลำบากๆ ดูนะจ้ะ ^____^ แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่ชั้นมีอยู่นะเลิศที่สุดแล้วววววววววว
หาตัวเองเจอแล้วไงต่อ ใช่ว่าทุกคนจะได้ทำอย่างที่อยากเป็น มีเงื่อนไขอีกมากมาย รู้จักรักษาสมดุลในชีวิตละกัน
นู๋ก้อตั้งเป้าหมายไว้ละกัน ว่าอยากอยู่จุดไหนของโลกใบนี้ แล้วหาวิธีทางสนุกๆ ไปหามันให้เจอนะจ้ะ
ออกไปทำอะไรสนุกๆ ที่ไม่เคยทำซะนะนู๋นะ ละจะสดชื่นนนขึ้นนจ้าาาาา 5555
ปล. พี่ก้อชอบสีชมพูค่า
-
คิดดี ทำดี พูดดี คบคนดี ไปสู่สถานที่ดีๆครับ ฮิๆ.
อีกอย่างจริงๆแล้วทุกๆสิ่งล้วนเป็นสิ่งที่ดี ถ้าคุณมองเป็นครับ
-
ตอนนี้ผมหนี้ไม่มี ไม่มีภาระอะไร(จะว่าแบบนั้นก็ไม่ถูก เพราะ ยังมีครอบครัว หมายถึง แม่ และน้อง) อยู่ตัวคนเดียว
แต่ยอมรับตรงนี้เลย ว่า หา ตัว เอง ไม่ เจอ ครับ
เลยไม่รู้จะทำอะไรดี
ผมขอแนะนำนิดนึงนะครับผมก็เคยมีอาการแบบนี้เหมือนกันคือหาตัวเองไม่เจอ ใช้เวลาหาอยู่นานจนกระทั่งวันหนึ่งผมได้ค้นพบตัวเองอย่างบังเอิญหลังจากหาตัวเองไม่พบมานาน โดยคำแนะนำจากอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่งในงานเลี้ยงแต่งงานของคู่บ่าวสาวคู่หนึ่งในโรงแรมใหญ่กลางเมือง ท่านได้แนะนำให้ผมเข้าไปในห้องน้ำของโรงแรมแล้วจะพบกับตัวเอง ด้วยความงงๆปนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเข้าไปในห้องน้ำด้วย จึงได้สอบถามท่านว่าทำไมถึงต้องเข้าไปในห้องน้ำด้วย ท่านได้บอกผมว่าอย่าถามอะไรมากให้เข้าไปละกัน ผมจึงคิดว่าอาจารย์ท่านนี้คงคิดมิดีมิร้ายกับผมแน่นอนเพราะตอนนั้นผมก็กำลังหนุ่มกำลังแน่นหน้าตาก็หล่อเหลาเอาการ ;D ;D ;D อีกใจหนึ่งก็คิดว่าคงจะให้เราไปเป็นเด็กนวดในห้องน้ำมั๊ง บอกตรงๆตอนนั้นสับสนมากไม่รู้ว่าอาจารย์ท่านนั้นคิดอย่างไร คิดอยู่นานสุดท้ายก็ตัดสินใจเข้าห้องน้ำไปกับอาจารย์ท่านนั้นอย่างงงๆ เมื่อเข้าไปในห้องน้ำแล้วผมก็จ้องหน้าอาจารย์ท่านนั้นอยู่ตลอดเวลาเพราะเกรงว่าถ้าเผลออาจพลาดพลั้งได้ อาจารย์ท่านนั้นได้บอกกับผมว่ามัวแต่มองหน้าผมอยู่แล้วคุณจะพบตัวเองได้อย่างไร และบอกให้ผมหันหลังให้อาจารย์ (นั่นไงว่าแล้วท่าทางไม่น่าไว้ใจแล้วคงต้องจ้องตุ๋ยผมแน่นอน) ยังไงผมก็ไม่ยอมหันหลังให้สุดท้ายอาจารย์ท่านนั้นได้ยื่นมือมาจับที่บ่าผมทั้งสองข้าง บอกตามตรงตอนนั้นผมตกใจมากตัวสั่นเลยด้วยความที่เป็นเด็กจึงมิอาจทัดทานแรงของอาจารย์ท่านนั้นได้จึงต้องหันหลังไปตามแรงบิดของอาจารย์ท่านนั้น โอ้.....สวรรค์ผมได้พบตัวเองแล้วจริงๆอย่างที่อาจารย์ท่านนั้นบอกจริงๆ(ไม่ใช่ว่าผมถูกตุ๋ยนะครับ)เพราะเบื้องหน้าผมนั้นเป็นกระจกเงาบานใหญ่เลยครับและพบว่าในกระจกเงาบานนั้นมีหนุ่มน้อยคนหนึ่งหน้าตาดี ใช้เวลาพิจารณาอยู่ชั่วครู่ดูแล้วหน้าตาคุ้นๆนั่นมันตัวเรานี่นา ไชโย.....ผมได้พบตัวเองแล้ว ต้องขอขอบพระคุณอาจารย์ท่านนั้นจริงๆ ตั้งแต่นั้นมาเมื่อผมหาตัวเองไม่เจอผมจะไปส่องกระจกแล้วจะพบกับตัวเองเสมอครับ ลองทำดูก็ได้นะครับไม่สงวนสิทธ์ครับ หวังว่าท่านคงจะหาตัวเองเจอแบบผมนะครับ
เอ้าออกเรือ..........
-
^
^
^ นับวัน...! :o :o :o :( ??? 8) 8) 8)
-
เอ็งอยากทำอะไรบ้างล๊ะ อยู่ไปวัน ๆ ลองอยู่แต่ในห้องซัก 1 วันโดยไม่ต้องออกไปไหนได้ไหมครับ เดี๋ยวมันก็ค้นหาตัวเองเจอแหละครับ ว่าความรู้สึกของเราต้องการอิสระหรืออยู่ได้ในห้องโดยไม่ต้องเจอใคร หรือทำอะไร ลองทำดูก่อนครับ แล้วมาเล่าให้ฟัง แล้วผมจะมาเสริมครับ ส่วนตรงนี้ขอเล่าเฉย ๆ น๊ะครับ ผมอายุ 30 ครับ ทำงานเป็นคนขับรถ เงินเดือนแค่ 7 พันกว่าบาทครับ ผมก็แบบคุณแหละครับ เบื่อตัวเองบ่อย เรียนก็ไม่เรียน งานก็งั้น ๆ ( ผมถึงทำอะไรได้หลาย ๆ อย่าง ในทุก ๆ ด้าน แต่เอาดีไม่ได้เลย เพราะแค่ งู ๆ ปลา ๆ ) เลยต้องแสวงหา และก็เจอ เพราะเป็นคนชอบขับรถ (ในราชการอาชีพนี้เหมือน ขี้ข้าครับ) แต่ผมไม่คิดอะไรมาก แค่มีงานที่สุจริต และอาชีพนี้มีเวลาว่างเยอะ ทำให้ผมคิดกลับมาเรียน ตอนนี้ผมก็เรียนเพิ่มครับ เพื่ออยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ครับ นี่ยังไม่รวมเรื่องครอบครัวน๊ะนี่ เพราะตราบใดที่เราไม่หยุด ชีวิตพวกเขาต้องดีกว่านี้ครับ ผมขอแค่นี้ครับ (ถ้าเลิกกินแมว ป่านนี้เงินเก็บเยอะน๊ะเรา)
-
ตอนนี้ผมหนี้ไม่มี ไม่มีภาระอะไร(จะว่าแบบนั้นก็ไม่ถูก เพราะ ยังมีครอบครัว หมายถึง แม่ และน้อง) อยู่ตัวคนเดียว
แต่ยอมรับตรงนี้เลย ว่า หา ตัว เอง ไม่ เจอ ครับ
เลยไม่รู้จะทำอะไรดี
หาเมียเหมือนพี่ชายผม แล้วรีบมีลูก นั่นแหละแบตลูกใหญ่ ทำอะไรก็ไม่เบื่อ เพราะทำเพื่อลูกทั้งนั้น แม่งโครตไฟล์เลย :จุก: :จุก: :จุก:
-
เอ็งอยากทำอะไรบ้างล๊ะ อยู่ไปวัน ๆ ลองอยู่แต่ในห้องซัก 1 วันโดยไม่ต้องออกไปไหนได้ไหมครับ เดี๋ยวมันก็ค้นหาตัวเองเจอแหละครับ ว่าความรู้สึกของเราต้องการอิสระหรืออยู่ได้ในห้องโดยไม่ต้องเจอใคร หรือทำอะไร ลองทำดูก่อนครับ แล้วมาเล่าให้ฟัง แล้วผมจะมาเสริมครับ ส่วนตรงนี้ขอเล่าเฉย ๆ น๊ะครับ ผมอายุ 30 ครับ ทำงานเป็นคนขับรถ เงินเดือนแค่ 7 พันกว่าบาทครับ ผมก็แบบคุณแหละครับ เบื่อตัวเองบ่อย เรียนก็ไม่เรียน งานก็งั้น ๆ ( ผมถึงทำอะไรได้หลาย ๆ อย่าง ในทุก ๆ ด้าน แต่เอาดีไม่ได้เลย เพราะแค่ งู ๆ ปลา ๆ ) เลยต้องแสวงหา และก็เจอ เพราะเป็นคนชอบขับรถ (ในราชการอาชีพนี้เหมือน ขี้ข้าครับ) แต่ผมไม่คิดอะไรมาก แค่มีงานที่สุจริต และอาชีพนี้มีเวลาว่างเยอะ ทำให้ผมคิดกลับมาเรียน ตอนนี้ผมก็เรียนเพิ่มครับ เพื่ออยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ครับ นี่ยังไม่รวมเรื่องครอบครัวน๊ะนี่ เพราะตราบใดที่เราไม่หยุด ชีวิตพวกเขาต้องดีกว่านี้ครับ ผมขอแค่นี้ครับ (ถ้าเลิกกินแมว ป่านนี้เงินเก็บเยอะน๊ะเรา)
MAN KOTE :D
-
หาเมียเหมือนพี่ชายผม แล้วรีบมีลูก นั่นแหละแบตลูกใหญ่ ทำอะไรก็ไม่เบื่อ เพราะทำเพื่อลูกทั้งนั้น แม่งโครตไฟล์เลย :จุก: :จุก: :จุก:
:D :D :D :D :D :D :D :D :D ;D ;D ;D ??? ??? ??? :วิญญาณ: :วิญญาณ:
-
เคยคิดว่าเรามีเวลาเหลือเฟือ มีเวลาอีกมากมาย
ให้เรากลับไปแก้ตัวหรือแก้ไขในสิ่งที่เราทำที่ผ่านมา
แต่จริงๆแล้วเวลาไม่ได้มีเหลือเฟือ ไม่ได้มีอยู่
สิ่งที่เราเห็นก็แค่นาฬิกาก็แค่ปฏิทิน ที่เรานับมัน
และเราก็ย้อนเวลากลับไปไม่ได้ แต่เริ่มใหม่ได้
:ปลิว:
-
:'(
คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ :ตาปิ้ง:
-
:'(
คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ :ตาปิ้ง:
ถ้าล้มแล้วป่วย จงรีบลุกขึ้นครับจะได้หายป่วย
-
:'(
คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ :ตาปิ้ง:
ถ้าล้มแล้วป่วย จงรีบลุกขึ้นครับจะได้หายป่วย
ขอบคุณมากครับ ^^
-
คงไม่ได้ล้มป่วย หรือปวดหัว เพราะการร่ายกลอนของผมใช่ไหม
อาจจะไม่ get และ in แต่ที่อยากจะสื่อนั่นคือ
1) ให้อยู่กับปัจจุบัน
2) รู้บทบาทและหน้าที่ของตัวเอง
3) ลดเรื่อง กิน-กาม-เกียรติ (หาหนังสือของท่านพุทธทาสอ่านซะนะ)
4) ทบทวนตัวเองในเรื่อง “ศรัทธา” ซึ่งหมายถึงความเชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ อาทิ เชื่อในการทำความดี ฯลฯ
5) คบหากัลยาณมิตร หมายถึงคบเพื่อนดี ๆ น่ะ (อาทิ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในเว็ปนี้ เป็นต้น)
ขี้เกียจจะร่ายเป็นกลอนแล้ว
ลด ละ อัตตา (ความเป็นตัวตน) ของตัวเองลงให้มาก ๆ นะครับ อย่าคิดถึงตัวเองมากนัก
มีหน้าที่อะไรอยู่ในวันนี้ ก็ปฏิบัติให้ดีที่สุด อาทิ หน้าที่การเป็นลูก หน้าที่การเป็นลูกจ้าง หน้าที่การเป็นพี่เป็นน้อง
เมื่อคุณรู้ และปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองแล้ว เดี๋ยวไม่นาน คำตอบมันก็มาหาคุณเองแหละ ว่าจริง ๆ แล้วชีวิตคุณต้องการอะไร
หรือแม้แต่เกิดมาเพื่ออะไร มันมีคำตอบต่อคำถามทั้งนั้น มีทางออกสำหรับทุกปัญหาเสมอ แล้วคุณก็จะมีความรู้สึก Happy ได้ในที่สุด
แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์แบบไหนก็ตาม
อายุเพิ่งจะ 26 เอง ถ้าจะคิดก็คิดมันให้ตก ถ้าจะเสียใจร้องไห้ก็ให้มันสุด ๆ ไปเลย หลังจากนั้นนะ กลับมาสงบสติอารมณ์ พิจารณาว่า
ที่ผ่านมาตัวเองได้กระทำหน้าที่ตัวเองได้เรียบร้อยดีแล้วหรือ เต็มกำลังความสามารถ สติปัญญาของตัวเองแล้วหรือยัง มองคนที่เขา
ด้อยโอกาส ยากลำบากกว่าเรา มองดูหน้าพ่อแม่พี่น้อง เราทุกข์พวกเขาน่ะทุกข์ยิ่งกว่านะ
หรือจะหันไปคว้าหนังสือธรรมะสักเล่มมาอ่านก็จะดีมาก (ของท่านอาจารย์มิตซูโอะ ก็ได้ เข้าใจง่ายดี) หรือเอางี้ไหม เบื่อมากนักใช่ไหม
หาคำตอบไม่เจอ งานก็ไม่ต้องไปทำมันละ ลาออกแม่งเลยครับ ไปบวชพระซัก 1 พรรษานะ อาจหาคำตอบให้แก่ชีวิตได้บ้าง
อันนี้พูดจริง ๆ นะ ไม่ได้ประชด ผมเองก็อยากบวช แต่ก็ติดภาระครอบครัว หน้าที่การงาน มันอยู่ในใจตลอดว่าอยากจะบวช อยากศึกษา
ธรรม อายุมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวินาที เป็นไม้แก่ขึ้นเรื่อย ๆ
ปล. ถ้าอยากเจอคนที่ยากจน คนที่เรามองว่าทุกข์สุด ๆ มาอินเดียซิ เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย กันอยู่ข้างถนนเนี่ย มาซิ ผมจะพาไปดู
ผมทำงานอยู่ที่เมืองกัลกัตตา อยากรู้ว่าบรรยากาศหรือปัจจัยอะไรทำให้พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ก็มาดูเลยครับ แต่ทั้งนี้ จะได้อะไรกลับไป
หรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง
-
การรู้จักตัวเอง เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติอย่างค่อยเป็นค่อยไปตั้งแต่เกิดจนโต ผ่าน มือ ใจ สมอง
มือหรือการกระทำได้ทดลองทำ(และร่วมกับผู้อื่นทั้งในวัยเดียวกัน เด็กกว่า หรือแก่กว่า)
ใจได้สัมผัสถึงความรู้สึกของตนและผู้อื่น
สมองได้ไตร่ตรองสร้างสรรค์และเข้าถึงความสัมพันธ์
หากแต่ผู้คนส่วนใหญ่ในปัจจุบัน เติบโตมาแบบรับอย่างเดียว เรียนรู้ข้อมูล และวิชาการเป็นส่วนใหญ่ ช่วงเวลาวัยเด็กที่สำคัญเลยหายไป ขาดการเติบโตของใจที่สัมพันธ์ต่อโลก จินตนาการถูกบีบรัดด้วยข้อมูล
เราจะเห็นตัวเองได้ จากการได้ไปสัมผัสผู้คนและโลกกว้าง เป็นกระจกสะท้อนตัว มีใจและสมองของตัวเป็นตัวรับรู้
คำถามที่ทุกคนต้องได้ตอบกับตัวเองคือ ฉันเกิดมาทำไม
เส้นทางของแต่ละคน ตัวเองจะรู้เอง จากใจที่ละเอียดพอ แต่โดยกว้างๆ คือ เราเกิดเพื่อมีความสุข สุขจากการเป็นประโยชน์ต่อโลกนี้ และรู้สึกว่ามีค่า
การเค้นหาคำตอบนะไร้ประโยชน์ หากเคยคลายปมเชือกที่แน่นหนานั้น เราต้องผ่อนคลายในตัว ค่อยๆ ทำ
กลับไปเริ่มขั้นตอนที่วัยเด็กไม่ได้ทำ ลงมือลองทำสิ่งต่างๆ ให้เป็นประโยชน์กับตัวเองและผู้คนรอบข้าง สัมผัสมันด้วยใจ และไตร่ตรองด้วยสมองแบบผ่อนคลาย ไม่ต้องรีบหรอก เพราะยิ่งรีบยิ่งไม่รู้อะไร หากคิดแต่เรื่องตัวเอง เรื่องมันก็โตจนเราไม่เห็นไม่รู้อะไร วางมันซะ ออกไปทำให้คนอื่น แล้วสุดท้ายจะได้คำตอบเอง
-
คงไม่ได้ล้มป่วย หรือปวดหัว เพราะการร่ายกลอนของผมใช่ไหม
อาจจะไม่ get และ in แต่ที่อยากจะสื่อนั่นคือ
1) ให้อยู่กับปัจจุบัน
2) รู้บทบาทและหน้าที่ของตัวเอง
3) ลดเรื่อง กิน-กาม-เกียรติ (หาหนังสือของท่านพุทธทาสอ่านซะนะ)
4) ทบทวนตัวเองในเรื่อง “ศรัทธา” ซึ่งหมายถึงความเชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ อาทิ เชื่อในการทำความดี ฯลฯ
5) คบหากัลยาณมิตร หมายถึงคบเพื่อนดี ๆ น่ะ (อาทิ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในเว็ปนี้ เป็นต้น)
ขี้เกียจจะร่ายเป็นกลอนแล้ว
ลด ละ อัตตา (ความเป็นตัวตน) ของตัวเองลงให้มาก ๆ นะครับ อย่าคิดถึงตัวเองมากนัก
มีหน้าที่อะไรอยู่ในวันนี้ ก็ปฏิบัติให้ดีที่สุด อาทิ หน้าที่การเป็นลูก หน้าที่การเป็นลูกจ้าง หน้าที่การเป็นพี่เป็นน้อง
เมื่อคุณรู้ และปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองแล้ว เดี๋ยวไม่นาน คำตอบมันก็มาหาคุณเองแหละ ว่าจริง ๆ แล้วชีวิตคุณต้องการอะไร
หรือแม้แต่เกิดมาเพื่ออะไร มันมีคำตอบต่อคำถามทั้งนั้น มีทางออกสำหรับทุกปัญหาเสมอ แล้วคุณก็จะมีความรู้สึก Happy ได้ในที่สุด
แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์แบบไหนก็ตาม
อายุเพิ่งจะ 26 เอง ถ้าจะคิดก็คิดมันให้ตก ถ้าจะเสียใจร้องไห้ก็ให้มันสุด ๆ ไปเลย หลังจากนั้นนะ กลับมาสงบสติอารมณ์ พิจารณาว่า
ที่ผ่านมาตัวเองได้กระทำหน้าที่ตัวเองได้เรียบร้อยดีแล้วหรือ เต็มกำลังความสามารถ สติปัญญาของตัวเองแล้วหรือยัง มองคนที่เขา
ด้อยโอกาส ยากลำบากกว่าเรา มองดูหน้าพ่อแม่พี่น้อง เราทุกข์พวกเขาน่ะทุกข์ยิ่งกว่านะ
หรือจะหันไปคว้าหนังสือธรรมะสักเล่มมาอ่านก็จะดีมาก (ของท่านอาจารย์มิตซูโอะ ก็ได้ เข้าใจง่ายดี) หรือเอางี้ไหม เบื่อมากนักใช่ไหม
หาคำตอบไม่เจอ งานก็ไม่ต้องไปทำมันละ ลาออกแม่งเลยครับ ไปบวชพระซัก 1 พรรษานะ อาจหาคำตอบให้แก่ชีวิตได้บ้าง
อันนี้พูดจริง ๆ นะ ไม่ได้ประชด ผมเองก็อยากบวช แต่ก็ติดภาระครอบครัว หน้าที่การงาน มันอยู่ในใจตลอดว่าอยากจะบวช อยากศึกษา
ธรรม อายุมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวินาที เป็นไม้แก่ขึ้นเรื่อย ๆ
ปล. ถ้าอยากเจอคนที่ยากจน คนที่เรามองว่าทุกข์สุด ๆ มาอินเดียซิ เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย กันอยู่ข้างถนนเนี่ย มาซิ ผมจะพาไปดู
ผมทำงานอยู่ที่เมืองกัลกัตตา อยากรู้ว่าบรรยากาศหรือปัจจัยอะไรทำให้พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ก็มาดูเลยครับ แต่ทั้งนี้ จะได้อะไรกลับไป
หรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง
+1 ด้วยคนครับ ถูกใจสุดๆเลยครับ น้าอ้อ เอาใจช่วยให้หาทางออกได้ไวๆนะครับ สู้ๆครับ
อย่าลืมว่าในโลกนี้ไม่มีใครที่ทุกข์ที่สุด และ สุขที่สุดหรอกครับ
เวลาทุกข์ก็ขอให้มองคนที่ทุกข์กว่าเรา แล้วชีวิตก็จะดีขึ้นเองแหละครับ :D :D :D
หาเวลาว่างนั่งทำสมาธิสักวันละนิด เดี๋ยวปัญญาก็มาเองแหละครับ
ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ทั้งนั้นแหละครับ เพียงแต่ต้องอาศัยเวลา
เมื่อวันเวลาผ่านไปคุณจะรู้สึกว่าปัญหาที่ผ่านมามันช่างเล็กน้อยเสียเหลือเกิน :) :) :)
-
อายุ พึ่ง 26 ชีวิต มันพึ่งจะแค่เริ่มต้นครับ ถ้ามัวมาท้อมาตันเอาตั้งแต่ตอนนี้ รับรองว่า จะพลาดอะไรดีๆอีกเยอะ
" คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ "
ป่วยกายก็พักให้หาย แต่ถ้าป่วยใจ แต่คิดมันก็หายแล้วครับ ไม่มีปัญหาไหนที่ไม่มีทางแก้
" ห๊า!!! อะไรนะ แค่นี้ จิ๊บๆ 8) " ชีวิตมันก็แค่นี้ปหล่ะครับ มันอยู่ที่ความคิด
-
คิดดี ทำดี พูดดี คบคนดี ไปสู่สถานที่ดีๆครับ ฮิๆ.
อีกอย่างจริงๆแล้วทุกๆสิ่งล้วนเป็นสิ่งที่ดี ถ้าคุณมองเป็นครับ
-
ต้องหางานที่ทำละเรามีความสุขครับ มีความสุขกับงาน ความสุขกะที่ทำงาน ความสุขกะเพื่อนร่วมงาน
ถ้าเราหามันได้ซักอย่างเราก็จะทำงานที่นั้นได้ครับ
1 วันคนเรามี24 ชั่วโมง
นอนไป 8 ชั่วโมง ไม่นับ
เหลือเวลาดำเนินชีวิต 16 ชั่วโมง
ทำงานไป 8 ชั่วโมง ทำเรื่องส่วนตัว อีก 8 ชั่วโมง
ถ้าเวลาทำงานไม่มีความสุข เท่ากะครึ่งชีวิตคุณไม่มีความสุขแล้ว
-
ถ้าหากไม่เคยมีหัวใจ เราคงไม่รู้สึกเจ็บอะไร
ลองบอกกับตัวเองให้เข้าใจ ที่แท้เราเป็นเครื่องกล ไม่มีหัวใจ
เป็นคนก็ไม่เหมือนเป็นหุ่นยนต์ ทนกับความเหงาได้สบาย ทำร้ายหัวใจเท่าไรก็คงไม่ตาย
ไม่มีทางจะสลาย ก็คงไม่ตาย ไม่มีทางจะสลาย ก็คงไม่ตาย
-
อกหักหรือหักอก :-* :ไม่:
ต้อง :มั้ง:
-
สงสัยงานงอกซ้ำซ้อนป่าวเนี้ย.... :เครียด:
-
"อุปสรรคที่ทานทน จะสร้างคนให้ทนทาน"
คนเราท้อได้แต่อย่าถอย
เพราะว่า.....เมื่อไหร่ที่นาฬิกายังไม่เดินถอยหลัง เราก้อคงต้องเดินไปข้างหน้าเช่นกัน
ถึงแม้ว่า.....นาฬิกาจะหมดถ่านไป อย่างมากก้อแค่หยุดอยู่กับที่ แค่เติมพลังงานให้ใหม่ มันก้อยังทำหน้าที่ของมันด้วย
การเดินไปข้างหน้าเสมอ ยังไม่เคยเห็นนาฬิกาเดินถอยหลังสักที...จริงมั้ย
ลองเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตดู เพราะทุกอย่างย่อมมีสองด้านเสมอ
เอาใจช่วยค่ะ สู้ สู้
:ปลิว: :ปลิว: :ปลิว: :ปลิว:
-
อายุ พึ่ง 26 ชีวิต มันพึ่งจะแค่เริ่มต้นครับ ถ้ามัวมาท้อมาตันเอาตั้งแต่ตอนนี้ รับรองว่า จะพลาดอะไรดีๆอีกเยอะ
" คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ "
ป่วยกายก็พักให้หาย แต่ถ้าป่วยใจ แต่คิดมันก็หายแล้วครับ ไม่มีปัญหาไหนที่ไม่มีทางแก้
" ห๊า!!! อะไรนะ แค่นี้ จิ๊บๆ 8) " ชีวิตมันก็แค่นี้ปหล่ะครับ มันอยู่ที่ความคิด
เห็นด้วยครับ :D ลองดูครับ
1. ออกเดินทาง
2. อ่านหนังสือ (แนะนำของคุณบัณฑิต อึ้งรังศี.."ทำงานที่ใช่ ยังไงก็รุ่ง"..เล่มนี้มีทางออกดีๆครับ)
3. ไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้ ยกเว้นนั่งในกระด้งแล้วยกตัวเองขึ้น (จากพล นิกร กิมหงวนครับ)
4. สุดท้าย "ชีวิตให้ได้มากว่าหรือเท่ากับที่ตัวเองร้องขอครับ"
-
อายุ พึ่ง 26 ชีวิต มันพึ่งจะแค่เริ่มต้นครับ ถ้ามัวมาท้อมาตันเอาตั้งแต่ตอนนี้ รับรองว่า จะพลาดอะไรดีๆอีกเยอะ
" คิดมากจนล้มป่วยแล้วครับตอนนี้......................
ใจไม่ไป กายมันไม่ขยับเลยครับ "
ป่วยกายก็พักให้หาย แต่ถ้าป่วยใจ แต่คิดมันก็หายแล้วครับ ไม่มีปัญหาไหนที่ไม่มีทางแก้
" ห๊า!!! อะไรนะ แค่นี้ จิ๊บๆ 8) " ชีวิตมันก็แค่นี้ปหล่ะครับ มันอยู่ที่ความคิด
เห็นด้วยครับ :D ลองดูครับ
1. ออกเดินทาง
2. อ่านหนังสือ (แนะนำของคุณบัณฑิต อึ้งรังศี.."ทำสิ่งที่รัก ยังไงก็รุ่ง"..เล่มนี้มีทางออกดีๆครับ)
3. ไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้ ยกเว้นนั่งในกระด้งแล้วยกตัวเองขึ้น (จากพล นิกร กิมหงวนครับ)
4. สุดท้าย "ชีวิตให้ได้มากว่าหรือเท่ากับที่ตัวเองร้องขอครับ"
-
ผมแนะนำว่าให้ไปที่จุดเริ่มต้นครับ ยังยืนยันว่า เราเป็นเรา ไม่ใช่ใคร ฉะนั้น หาตนให้เจอ....ซึ่งอันนี้ช่วยไม่ได้ ต้องรู้เอง
แต่แนวทางมันมีครับ
คิดดี ทำดี พูดดี คบเพื่อนที่่ดี ไปสู่สถานที่ดี
-
ถ้ากับแค่เรื่องผิดหวังในความรักเนี่ย เป็นน้องนุ่งผมนะ ตบกระบาลคว่ำไปแล้ว เสียเวลาครับ
ทางธรรมะ ท่านว่าความรักเนี่ย มันมีค่าแค่อารมณ์นึงเท่านั้นนะ รัก โลภ โกรธ หลง เป็นแค่ชั่วคราวครับ
หนังสือคุณบัณฑิตฯ ดีครับ ผมก็อ่านเหมือนกัน ต่อด้วยฟังซีดีเพลงคลาสิคที่แก conduct เองด้วย เพราะดี
เอาโอเปิ้ลไปขับเล่นแก้เบื่อ แก้เซ็งเถอะ ถึงยังไงมัน (โอเปิ้ล) ก็เป็น Men's best friend นะครับ
-
ตอนนี้มีงานทำผมว่าดีแล้วนะครับ ผมยังหางานทำไม่ได้เลยครับ
-
ผมนะทำงานมาก็หลายอย่างยังหาถูกใจไม่ได้ซักที แต่ก่อนเป็นคนเคยแรงถ้าไม่พอใจหรือนายพูดไม่เข้าหูตบโต๊ะออกเลย แต่ก็โชคดีมีงานให้ทำตลอดไม่เตยตกงานแม้กระทั่งวันเดียวตบโต๊ะที่นี่เดินเข้าที่ใหม่ใบลาออกที่เก่ายังไม่ทันมีผลเลย แต่งานที่ผมเปลี่ยนใหม่จะไม่ทับหรือคล้ายกับสายงานเก่าทุกครั้ง จนกระทั่งปัจจุบันนี้ก็ยังหางานที่ชอบยังไม่ได้เลยต้องหันมาพยายามชอบมันก็สำเร็จตอนนี้ผมรักมันแล้วละ ถึงแม้ว่าเงินจะน้อยงานจะไม่มีเกียรติ แต่ผมมีศักดิ์ศรีในตัวของผมงานที่ผ่านมาถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่เราผ่านประสบการณ์มาเยอะกว่าหลายๆคนในที่ๆผมทำอยู่ในปัจจุบัน แต่เมื่อมาคิดย้อนกลับไปเมื่อตอนทำงานใหม่ๆผมไม่น่าโง่และใจร้อนแบบนั้นเลยไม่งั้นป่านนี้มงกุฎครอบไปนานแล้วไม่เป็นกะลาครอบเหมือนอย่างทุกวันนี้หรอก 8) 8) 8)
-
มองให้ไกลๆครับ....
มองไปจนถึงวัยแก่ชรา...ว่า..ถึงเวลานั้นยามที่เราทำอะไรไม่ได้ หรือวันที่ไม่มีงานให้ทำ
เราจะใช้ชีวิตอย่างไร....เตรียมตัวแต่เนิ่นๆ...
อย่ามองแค่น่าแข่งหัวเข่า มองแค่คืบศอกวา...
มองย้อน...ว่ามีอะไรมั่งที่มันได้อย่างใจ แล้วมองไปให้ไกลๆจนสุดสายตา
ว่า..มันจะมีอะไรเป็นไปได้อย่างใจต้องการไหม?...ผมตอบแทนได้เลย...ไม่มี...
แม้แต่งานที่คิดว่าใช่...สร้างมันด้วยใจด้วยมือเราเอง...มันก้อไม่ได้เป็นอย่างใจเราต้องการ...
ปรับตัวปรับใจครับ...ไม่อ่อน ไม่แข็ง ทำมันทุกอย่างที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น
หลีกเลี่ยงบุลคลที่ไม่ชอบใจ ถ้าหลีกแล้วยังตามราวี...ก้อโซ้ยให้อยู่ภายในหมัดเดียว :ปลิว:
-
สู้นะค่ะ เปงกำลังใจให้ค่ะ...............เมื่อก่อนเชอรี่ก็เคยเปงเหมือนกันค่ะ เบื่อๆเหมือนมีชีวิตไปวันๆ งานก็ไม่มีทำ ตกงาน พอได้งานก็เป็นงานไม่มีเงินเดือน
ตอนนั้นก็ท้อ ตังก็ไม่มี รถก็สีย มะมีตังซ่อม เบื่อตัวเองสุด เหมือนตอนนั้นตัวเองหมดไฟอะค่ะ ไม่มีความกระตือรือร้น ใครพูดไร ลองทามไงก็มะดีขึ้น
ก็ลองอยู่กับตัวเองดูนะ หาจุดมุ่งหมายดู คิดว่าเราจะต้องทำเพื่อใคร ตอนนั้นเชอรี่ก็คิดว่าทำเพื่อครอบครัวเพื่อแม่ค่ะ แล้วมันจะมีแรงฮึดขึ้นมานะค่ะ ท้อได้นะค่ะ แต่อย่านาน
เพราะชีวิตเรามันผ่านไปเร็ว รีบกลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆนะค่ะ โลกและสิ่งดีรอคุณอยู่ค่ะ :) :)
-
ไผ่คิดไว้เสมอคะว่า "ที่เราคิดว่าเราทำงานเหนื่อยแล้ว ลำบากแล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ยังมีคนอื่นที่ทำงานเหนื่อยและลำบากกว่าเรามาก ทุกวันนี้..เราถือว่าเราโชคดีแล้ว"
สู้ๆ นะคะ เหนื่อย เบื่อ เซ็ง ก็พักผ่อนบ้าง แล้วลุกขึ้นมาสู้กันใหม่นะคะ
:) :) :)
-
ไผ่คิดไว้เสมอคะว่า "ที่เราคิดว่าเราทำงานเหนื่อยแล้ว ลำบากแล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ยังมีคนอื่นที่ทำงานเหนื่อยและลำบากกว่าเรามาก ทุกวันนี้..เราถือว่าเราโชคดีแล้ว"
สู้ๆ นะคะ เหนื่อย เบื่อ เซ็ง ก็พักผ่อนบ้าง แล้วลุกขึ้นมาสู้กันใหม่นะคะ
:) :) :)
อย่างงี้ใช้กับกรณีเบื่อๆเซ็งๆแล้วจะขายcorsa ของป๋าจี๊ดได้ป่ะครับพี่ไผ่ จะได้ไปบอกป๋าจี๊ดให้พักผ่อนบ้างแล้วขึ้นมาลุยซ่อมต่อ ;D ;D ;D
-
ขอบคุณพี่ๆ ทุกๆท่านมากๆครับ
แบบว่า ไม่อยากมาทำงานเลยครับ เหอะๆ.......... :-X
-
ไผ่คิดไว้เสมอคะว่า "ที่เราคิดว่าเราทำงานเหนื่อยแล้ว ลำบากแล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ยังมีคนอื่นที่ทำงานเหนื่อยและลำบากกว่าเรามาก ทุกวันนี้..เราถือว่าเราโชคดีแล้ว"
สู้ๆ นะคะ เหนื่อย เบื่อ เซ็ง ก็พักผ่อนบ้าง แล้วลุกขึ้นมาสู้กันใหม่นะคะ
:) :) :)
อย่างงี้ใช้กับกรณีเบื่อๆเซ็งๆแล้วจะขายcorsa ของป๋าจี๊ดได้ป่ะครับพี่ไผ่ จะได้ไปบอกป๋าจี๊ดให้พักผ่อนบ้างแล้วขึ้นมาลุยซ่อมต่อ ;D ;D ;D
นู๋บอกไปแล้วน้าาาา เรื่องขายรถ ไม่ใช่เพราะเบื่อซ่อมค่ะ
เรื่องมันยาววววววววววววววว
555
-
ขอบคุณพี่ๆ ทุกๆท่านมากๆครับ
แบบว่า ไม่อยากมาทำงานเลยครับ เหอะๆ.......... :-X
ไปฉลองฉองขวบกับเว็บเลยครับ เหนื่อยนักก็พักซะหน่อย ออกไปปลดปล่อยพูดคุยเฮฮา จะได้ผ่อนคลายมั่งครับ
ผมเองก็พยามเคลีย์ธุระอยู่ (เชียร์คนอื่น ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าจะทันมั๊ย :สำนึก:)
-
วันที่ 18 มีงานที่โรงงานครับ :-X
บอกตามตรงผมพลาดทริปของเวปทุกทริปเลยครับ :(
อยากไปใจจะขาด แต่วันมันไม่เอื้ออำนวยเลย..........
ขนาดเขานัดกินข้าวใกล้ๆบ้านแค่หน้าซอยผมยังไปไม่ได้เลยครับ :omg:
-
ท่าน ว.วชิรเมธี เสริมว่ามี 3 ตัว แต่ที่หนักที่สุดคือ “นี่กูนะ”
1) ตัวกู=ทิตฐิ
2) ของตัว=ตัณหา
3) นี่กูนะ
“มัวแต่ปกป้องตัวเอง แล้วไม่ได้ทำอะไรที่เป็นแก่นสารเท่าไหร่” ท่าน ว.วชิรเมธี กล่าวไว้อย่างนั้น
-
3 ตัวด้านบนผมมีหมดเลยครับ
:-X
-
เมื่อไม่ได้ทำงานที่เรารัก
มีทางเดียว ต้องรักงานที่เราทำครับ
ชีวิตเรามีอะไรต้องเจออีกมากมายครับ
-
วันที่ 18 มีงานที่โรงงานครับ :-X
บอกตามตรงผมพลาดทริปของเวปทุกทริปเลยครับ :(
อยากไปใจจะขาด แต่วันมันไม่เอื้ออำนวยเลย..........
ขนาดเขานัดกินข้าวใกล้ๆบ้านแค่หน้าซอยผมยังไปไม่ได้เลยครับ :omg:
ของผมก็เหมือนกัน มีงานตรงกับทริป ทุกที
ยังไงก็เอาใจช่วยแล้วกัน ท้อได้แต่ อย่าถอยนะ
เรื่องงานพยายามคิดบวกไว้นะครับ :)
-
3 ตัวด้านบนผมมีหมดเลยครับ
:-X
คนให้กำลังใจเยอะแล้ว ผมขอบอกว่า คุณคือคนขี้แพ้ครับ ยอมแม้กระทั่งให้อารมณ์ทุำอย่างมาครอบงำตัวคุณเอง คิดซ๊ะบ้างว่า พ่อแม่ เขาต้องการดูความสำเร็จของตัวคุณอยู่ ทำอะไรเพื่อให้เขาสบายใจ เขาอยากเห็ฯอะไรจากตัวเรา ผมว่าพ่อแม่ทุกคนต้องการเห็นความสำเร็จของลูกทุกคน อย่ามานั่งคิดว่าจะตอบแทนตัวเองอย่างไร ทำอย่างไรเราจะชอบ เราจะสบายใจ ลองไปทำเพื่อคนอื่นดู อย่าทำเพื่อตัวเอง ผมไม่ได้ดีกว่าคุณ แต่ผมเห็นคนเก็บขยะเขามีแรงในการดำเนินชีวิตมากกว่าคุณอีกครับ เพราะเป็นห่วงเลยต้อง แรงหน่อย เพื่อจะดี 8) 8) 8)
-
ผมเข้าใจครับพี่กิ๊ฟ คงเป็นอย่างที่พี่บอก
จริงๆแล้วผมไม่ได้อยากดูดี เจ๋ง เก่ง เพื่อตัวเองหรอกครับ ผมเลยยังไม่พอใจกับสถานะของตัวเองในตอนนี้ที่เป็นอยู่
ถ้าผมเอาแต่ตัวเองรอดคนเดียวจริงๆแล้ว ผมไม่จำเป็นต้องดิ้นรนอะไรเลยครับ
เพราะตอนนี้หน้าที่การงานก็ไม่เดือดร้อน เรื่อยๆ........
ที่ไม่ชอบ หรือมานั่งบ่นอะไรนั้น ไม่ใช่เพราะตัวของผมเอง..................
แต่เป็นเพราะผมเคยได้ยินว่า ทำอะไรที่ชอบแล้วงานมันจะออกมาได้ดี และประสบความสำเร็จได้
ถ้าผมคิดแต่ตัวเองป่านนี้ผมเข้าป่า บวช ปลีกวิเวกา ไปแล้วครับพี่ ไม่มานั้งทำงานไป บ่นไปหรอกครับ
ผมไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิดว่าผมเป็นหรอกครับ
ยกเว้นว่า ผมมันขี้แพ้ เพราะผมมันเป็นแบบนั้นจริงๆ
พี่พูดถูก :(
ขอบคุณทุกๆท่านมากครับ
-
ถ้าเป็นนกก็บินเถอะครับ อย่ามัวแต่เดินอยู่เลย
คนเราไม่เหมือนกัน สิ่งเวดล้อมต่าง มุมคิดก็ต่างๆ แต่เราก็มี 2 มือ 2 ขา 1 หัวสมองเหมือนๆกัน ขนาดคนพิการยังวาดภาพได้สวยงาม ประสาอะไรกับคนปกติเลย
มันอยู่ที่เป้าที่จะไปมากกว่าหามันให้เจอ กลับไปที่จุดเริ่ม และไปให้ถึงมันก่อนที่จะตายดีกว่าครับ ชีวิตมันสั้น 20000 วันก็ตายแล้วเหอะๆ
แต่คุณอยากตายแบบไหนดีกว่า
-
ถ้าเป็นนกก็บินเถอะครับ อย่ามัวแต่เดินอยู่เลย
คนเราไม่เหมือนกัน สิ่งเวดล้อมต่าง มุมคิดก็ต่างๆ แต่เราก็มี 2 มือ 2 ขา 1 หัวสมองเหมือนๆกัน ขนาดคนพิการยังวาดภาพได้สวยงาม ประสาอะไรกับคนปกติเลย
มันอยู่ที่เป้าที่จะไปมากกว่าหามันให้เจอ กลับไปที่จุดเริ่ม และไปให้ถึงมันก่อนที่จะตายดีกว่าครับ ชีวิตมันสั้น 20000 วันก็ตายแล้วเหอะๆ
แต่คุณอยากตายแบบไหนดีกว่า
ถ้าเลือกได้ขอคาอกละกันนะครับป๋าเจี๊ยบ ;D ;D ;D
-
ผมว่า พวกเราทุกคนในนี้ ก็หวังดี พยายามที่จะปลอบใจคุณด้วยใช้ทั้งไม้แข็งและไม้นวม
มันขึ้นอยู่กับตัวคุณเองแล้ว ว่ากล้าที่จะลุกขึ้นเผชิญหน้ากับปัญหาตรง ๆ หรือไม่ identify ปัญหาทั้งหมดว่ามีอะไรบ้าง 1 2 3 4
เขียนลงไปให้หมด แล้วใช้สติปัญญาคิดซิว่า มีวิธีแก้ มีทางออกอย่างไรบ้าง ลองแบบนี้ไหม คิดไม่ออกแล้วค่อยมาบอกกันอีกที
เดี๋ยวมีคนช่วยคิดมากมาย พวกเราต่างก็เดากันไปต่าง ๆ นา ๆ ว่าปัญหาคุณคืออะไร แต่ก็ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าตัวคุณ
ลองย้อนกลับไปอ่านคำแนะนำของทุกความเห็นในกระทู้นี้ที่คุณตั้งขึ้นมานะครับ เขาแนะนำอะไรบ้าง มันน่าจะเป็นทางออกของปัญหา
ของคุณได้หรือไม่ และคุณได้ลองลงมือปฏิบัติบ้างหรือยัง
-
ขอแลกเปลี่ยนความเห็นด้วยคนได้ไหม?
คิดว่าตัวเองอายุมากแล้ว (56) ลองเอาประสบการณ์ไปฟังดู
น้องเจ้าของกระทู้ ไม่ใช่ไม่รู้จักตัวเอง ไม่ใช่ค้นหาตัวเองไม่เจอ..... จริง ๆ รู้จักตัวเองดีมาก ๆ เลย
ก็เพราะอย่างนี้นี่แหละ ถึงได้เป็นแบบที่เป็นอยู่
คุณรู้ว่างานที่ทำอยู่ของคุณ "ไม่ใช่คำตอบ" ของชีวิตคุณ เพราะคุณมองเห็นว่า ปีหน้า, ห้าปีข้างหน้า, สิบปี.....มันก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น
ปัญหาไม่ใช่เรื่องเงิน...ไม่ใช่เรื่องรายได้
แต่สิ่งที่คุณต้องการคือ "อิสรภาพ" ต่างหาก โจทย์ของคุณคือ คุณต้องมีรายได้เพื่อเอาไว้สำหรับความรับผิดชอบกับครอบครัว ไม่ต้องมาก (แต่ต้องพอ)
แต่คุณก็ต้องการอิสรภาพเรื่องเวลา ไว้ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ (โดยอาจไม่มีรายได้)
ต้องไปหาความรู้เรื่อง Passive income กับ Active income จากหนังสือดี ๆ หรือจากในเวปดูครับ
-วันนี้ใช้เวลา 8 ชั่วโมง ทำ Active income
-ใช้เวลาอีก 8 ชั่วโมง พักผ่อน
-ยังเหลืออีก 8 ชั่วโมง หาความรู้เพิ่มครับ โดยเฉพาะเรื่อง Passive income
ใบ้ให้นิดครับ Passive income คือการสร้างทรัพย์สิน แล้วให้ทรัพย์สินสร้างเงิน
คุณใช้เวลา 8 ชั่วโมงหลัง ไปกับการทำงานแบบ Passive income อาจเหนื่อยสุด ๆ ไปอีกพักหนึ่งสัก 5 หรือ 10 ปี
หลังจากนั้น เมื่อทรัพย์สินของคุณให้รายได้เท่าที่คุณ "พอ" คุณก็เอาเวลา 8 ชั่วโมงแรกที่ทำ Active income คืนกลับมา
ถึงตอนนั้น ชีวิตคุณก็เป็น "อิสระ"
ข้อคิด มนุษย์เรามีความสุขอยู่บน "ความหวัง" ครับ ความหวังสร้างจินตนาการหล่อเลี้ยงปัจจุบัน
.....วันนี้ เราทุกข์กัน ก็เพราะแสงแห่งความหวังมันริบหรี่ แต่ถ้าเรามีความหวังเจิดจรัส มองเห็นอิสรภาพอยู่ข้างหน้า แม้ชีวิตจะหนัก, เหนื่อย
สักปากใด เราก็ยังมีความสุข, ยังมีไฟ และยังมีเรี่ยวแรงฟันฝ่าไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งที่เราทำนั้น อยู่บนพื้นฐานของความรัก และ
ความรับผิดชอบต่อคนที่เรารัก......
-
เหอะๆ ควรทำไงดีรับแบบนี้ครับ
-
ผมเข้าใจครับพี่กิ๊ฟ คงเป็นอย่างที่พี่บอก
จริงๆแล้วผมไม่ได้อยากดูดี เจ๋ง เก่ง เพื่อตัวเองหรอกครับ ผมเลยยังไม่พอใจกับสถานะของตัวเองในตอนนี้ที่เป็นอยู่
ถ้าผมเอาแต่ตัวเองรอดคนเดียวจริงๆแล้ว ผมไม่จำเป็นต้องดิ้นรนอะไรเลยครับ
เพราะตอนนี้หน้าที่การงานก็ไม่เดือดร้อน เรื่อยๆ........
ที่ไม่ชอบ หรือมานั่งบ่นอะไรนั้น ไม่ใช่เพราะตัวของผมเอง..................
แต่เป็นเพราะผมเคยได้ยินว่า ทำอะไรที่ชอบแล้วงานมันจะออกมาได้ดี และประสบความสำเร็จได้
ถ้าผมคิดแต่ตัวเองป่านนี้ผมเข้าป่า บวช ปลีกวิเวกา ไปแล้วครับพี่ ไม่มานั้งทำงานไป บ่นไปหรอกครับ
ผมไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิดว่าผมเป็นหรอกครับ
ยกเว้นว่า ผมมันขี้แพ้ เพราะผมมันเป็นแบบนั้นจริงๆ
พี่พูดถูก :(
ขอบคุณทุกๆท่านมากครับ
ขอบคุณน๊ธครับที่เข้าใจความรู้สึก ลึก ๆ ของกระผม ผมแค่อยากรู้ว่าจุดมุ่งหมายที่เป็นอยู่ตอนนี้คืออะไร ทุกคนจะได้แนะนำได้ดีกว่านี้ ดีแล้วครับ ที่เบื่อ เซ็ง แล้วกล้าระบายให้บุคคลภายนอกรับรู้และน้องเองก็ยอมรับทุกความคิดเห็น เราเจอกันแค่ครั้งเดียวเองมั๊ง ผมว่าพรุ่งนี้ของคุณต้องดีกว่าวันนี้ครับ เป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรค์และกระโดข้ามมันไปให้ได้โดยไวน๊ะครับ :D :D :D
-
:แงๆ:
ผมคิดถูกจริงๆที่ซื้อ โอเปิ้ล
เพราะ นำแต่สิ่งดีๆมาให้ นึงในนั้นคือ "กัลยานิมิตร" ^^
ขอบคุณมากครับ
สักวันผมจะบิน............ :ปลิว: ตอนนี้วิ่งเปรี๊ยวไปก่อน
-
เหอะๆ อย่าวิ่งเบี้ยวนะครับเดี๋ยวกินยาง เหอะๆ โชคดีครับบ
-
ถ้าเป็นนกก็บินเถอะครับ อย่ามัวแต่เดินอยู่เลย
คนเราไม่เหมือนกัน สิ่งเวดล้อมต่าง มุมคิดก็ต่างๆ แต่เราก็มี 2 มือ 2 ขา 1 หัวสมองเหมือนๆกัน ขนาดคนพิการยังวาดภาพได้สวยงาม ประสาอะไรกับคนปกติเลย
มันอยู่ที่เป้าที่จะไปมากกว่าหามันให้เจอ กลับไปที่จุดเริ่ม และไปให้ถึงมันก่อนที่จะตายดีกว่าครับ ชีวิตมันสั้น 20000 วันก็ตายแล้วเหอะๆ
แต่คุณอยากตายแบบไหนดีกว่า
ถ้าเลือกได้ขอคาอกละกันนะครับป๋าเจี๊ยบ ;D ;D ;D
:D ต้องบอก พี่ ATM ครับน้าบอกในนี้ไม่มีประโยชน์ ฮิๆ
-
หึ หึ คุณอาครับ สำหรับผมแล้ว "อิสรภาพ" และ "ความสุข" มันอยู่ที่ใจครับ
ไม่ต้องไปดั้นด้นค้นหาไกลเลย
-
:แงๆ:
ผมคิดถูกจริงๆที่ซื้อ โอเปิ้ล
เพราะ นำแต่สิ่งดีๆมาให้ นึงในนั้นคือ "กัลยานิมิตร" ^^
ขอบคุณมากครับ
สักวันผมจะบิน............ :ปลิว: ตอนนี้วิ่งเปรี๊ยวไปก่อน
อย่าพาน้องเปิ้นไปบินนะ :ไถ:
คุณไม่ได้มี Opel อย่างเดียวนะ แต่คุณพี่ในนี้ที่ให้ขอคิดดีมากมายด้วย